Bez Ciebie

Nie wiem jak zapomnieć o tych

Zrozpaczonych Twoich oczach,

Co płakały i mówiły „dobrze wiem”.

Nie wiem jak to wytłumaczyć

Proszę powiedź czemu płaczesz

Czemu płaczesz nie rozumiem

Chociaż wiem...

Miłość się skończyła nasza

Dobrze wiem – tak już jest!

Przecież sama mi mówiłaś,

że się miłość Ci znudziła,

że nikogo już nie kochasz...

nawet mnie

Teraz stoisz sama, płaczesz,

jak to jest?

Kochaj mnie… proszę kochaj mnie.

Tylko mnie… nikogo więcej nie.

Kochaj mnie… zawsze, ciągle mnie.

Tylko mnie… nikogo więcej nie.

To serce każe twe...

I nie będę mówić o tym

Chociaż wciąż: moim bądź.

Nie wiem, co się tak zmieniło

Kiedyś bardzo dobrze było

Dziś inaczej jest niestety, inny czas

Czy to świat się nagle zmienił

Czy też ja?

Nie wiem sam.

Kochaj mnie…

Cisza

Dłonie zatapiam w ciszy

Ustami dotykam ust

Nic nie mów

Nic nie chcę słyszeć

Późno już

Twe ręce małe, duże, cierpiące

Lgną do mych piersi

Do mych oczu

Szukam tęsknoty w Twoich włosach

W twych oczach szukam rosy.

Do Apolla

W mgłę odziany i jakże daleki

Kołysze wzrokiem biedną dziewczynę

Niby postrzega, a nie widzi wcale

Potem milczeniem odsłania ciszę

Śle pocałunek, spojrzenie miłości

Czułym odruchem obejmuje ramię

I patrzy w oczy

Długo, bardzo długo…

Nienawiść, smutek – odruchy miłości

Śmiechu, płakania, gniewu i radości!

Znowu przeszedłeś całkiem obojętnie

Znowu spojrzałeś czule… w inne oczy…

Dlaczego ciągle do niej?

Dlaczego ciągle przeze mnie

Do niej kroczysz?

Maleńki

Maleńki

Nie płacz proszę

Noc już idzie

Rączkę połóż pod główkę

I śnij i marz.

Wiele snów przejdzie przez twoja główkę

Lecz śpij, spij już malutki

Trzeba spać.

Więc śpij, śpij maleńki

Maleńki trzeba spać

Nie płacz proszę

Wejdź w sen i marz…

Gitara

Byłeś, grałeś, istniałeś

Dziś pustka, ciemność, opętanie

Graj!

Grasz jak zawsze

Dźwięczą struny gitary Twojej

Brak mi Ciebie

Brak mi twojego grania

Które dawało mi światło,

Miłość

Natchnienie.

Graj!

Grasz jak zawsze

Dźwięczą struny gitary Twojej!

Dłonie

Zawsze czarowały mnie

Te maleńkie dłonie dwie

Czarowały, przesłaniały cały świat

Wiedziałam, że

Kiedyś zestarzeją się

I nie będą takie piękne

Te maleńkie dłonie twe

Wciąż obejmowały mnie

I szeptały: kochaj mnie

Maleńkie dłonie

Pełne wspomnień

Te maleńkie dłonie dwie.

***

Szybko mija, ulatuje gdzieś’

kto dogoni, ten ja ma

każde słowo pozostawi lecz…

sama dalej idzie w świat

Uśmiech pozostawi, zapach łąk

I uczucia trwały ślad

Będę gonić i dogonię ją

Chociaż jest daleko stąd.

Chciałabym

Chciałabym przez chwilę być

Człowiekiem umarłym

I z umarłymi spędzać czas

Chciałabym oczy mieć jak gwiazdy

I głową dotykać gwiazd

To smętna ucieczka od codzienności

Smętna ucieczka od dnia

Dość bólu i dość radości

Dość siebie i dość was…